W ostatnim czasie określenie wysokiej wrażliwości zyskuje na popularności. Cecha ta wzbudza zainteresowanie coraz szerszego grona odbiorców. Osoby o wysokiej wrażliwości określane są skrótem WWO i stanowią około 15-20% populacji, co oznacza, że co 5 osoba jest wysoko wrażliwą osobą (WWO). Czym właściwie jest wysoka wrażliwość? Fachowo nazywa się ją wrażliwością przetwarzania sensorycznego. Doktor psychologii Elaine Aron w latach 90. ubiegłego wieku zapoczątkowała przeprowadzanie badań dotyczących wysokiej wrażliwości. Badaczka uważa, że u jej podstaw leży skłonność do głębszego przetwarzania informacji. Osoby wysoko wrażliwe rodzą się mając predyspozycje do zauważania większej liczby szczegółów w swoim otoczeniu i potrzebują dłużej zastanowić się zanim zaczną działać – w porównaniu z ludźmi, którzy zauważają mniej oraz szybciej i bardziej impulsywnie podejmują działanie.
Wysoka wrażliwość odnosi się do czterech obszarów jakimi są:
- głębokie przetwarzanie informacji,
- łatwość ulegania przestymulowaniu,
- reaktywność emocjonalna i empatia,
- wyczulenie na subtelności.
Osoby wysoko wrażliwe wszystko przetwarzają głębiej, co wiąże się z tym, że wychwytują szczegóły, niuanse i zauważają rzeczy, które dla pozostałych osób są trudne do dostrzeżenia. Dużo analizują i mają skłonność do podejmowania refleksji. Charakterystyczny dla nich jest także wysoki poziom empatii i zdolność do współodczuwania, co za tym idzie szybciej i głębiej angażują się w sprawy innych ludzi. Kiedy przebywają w otoczeniu osób radosnych, z łatwością przejmują od nich pozytywny nastrój. Jednak, jak możemy się spodziewać, jest także druga strona medalu, stanowiąca fakt, że również trudne emocje, jak złość, smutek czy rozgoryczenie są przechwytywane i odbierane jako własny stan emocjonalny. Osoby wysoko wrażliwe w swoim działaniu są sumienne, wykazują ostrożność i kładą nacisk na dokładne wykonanie zadania, co czyni z nich dobrych kandydatów do pracy na odpowiedzialnych stanowiskach.
Niestety, trudnością dla osób o wysokiej wrażliwości jest to, że z łatwością ulegają przestymulowaniu, co wiąże się ze zbyt dużą ilością bodźców docierających do ich mózgów, które przyswajają większą ilość informacji niż ma to miejsce u człowieka nie posiadającego tej cechy.
Jeden z uczniów będący osobą wysoko wrażliwą przyznał, że nie był w stanie uczyć się w pokoju, w którym na podłodze leżał pstrokaty dywan. Wzorzysta wykładzina dostarczała mu tylu bodźców wzrokowych, że nie był on w stanie skupić się na zadaniach szkolnych.
Podczas gdy jeden w ogóle nie zwróci uwagi na pstrokaty dywan, dla drugiego może on być źródłem przebodźcowania. Zwykła wizyta w centrum handlowym, gdzie zewsząd ”atakuje” wielość bodźców, może sprawić, że osoba o wysokiej wrażliwości poniesie spory koszt poznawczy i do domu wróci zmęczona, jakby była po całym dniu pracy. Koncert w plenerze wydaje się być przednią rozrywką, jednak niekoniecznie musi tak być w przypadku WWO. Tłum, migające światło, wielość zapachów, głośna muzyka, rozmowy osób stojących tuż obok, budki z jedzeniem, stragany z gadżetami, banery, reklamy, gromkie brawa, donośne okrzyki i wiele innych bodźców, które w intensywny sposób docierają do mózgów nieprzeciętnych ludzi obdarzonych cechą wysokiej wrażliwości. Spotkanie towarzyskie w większym gronie też może nadwyrężyć zasoby WWO. Często potrzebują one „ulotnić się” choć na jakiś czas, by móc odciążyć swój przeforsowany układ nerwowy i zregenerować siły.
Wysoka wrażliwość może stanowić trudność w codziennym działaniu, jednak warto spojrzeć na tę cechę przychylnym okiem i skupić się na jej pozytywnych aspektach. Rzeczywiście, wiąże się ona ze skłonnością do silnego przeżywania stresu i urastania prozaicznych przeciwności do kłopotów najwyższej rangi, ale podobnie niewielkie uciechy stanowią powód do szczerej radości, ponieważ wszystkie emocje, te nieprzyjemne oraz pozytywnie nastrajające są głęboko odczuwane. Sprawia to, że osoby o wysokiej wrażliwości mogą czerpać z życia pełnymi garściami i doznawać radości na wyższym poziomie intensywności.